راز يک برگ پاييزي

راز يک برگ پاييزي

توي پياده رو وقتي قدم مي ذاري گاهي زير پات صداي خرد شدن يه برگ پاييزي رو مي شنوي.

اما تو ساده و بي تفاوت، از کنار اون رد مي شي.

شده تا حالا به عاقبت اون برگ فکر کني؟

شده پيش خودت بگي تکليف اين برگ زرد و پژمرده که زير پاي روزگار له شد، چيه؟

به نظر من بايد هميشه طبيعت رو الگو قرار بديم. طبيعت با ما حرف مي زنه، فقط بايد شنوا باشيم.

بايد کمي بيشتر چشمامون رو باز کنيم تا ببينيم. بايد ببينيم که آخر مسير اين برگ لگدمال شده به کجا ختم مي شه؟

اين برگ به زمين مي افته، خرد مي شه، له مي شه، اما...

دوباره جذب خاک مي شه، باعث قوت خاک مي شه، به ريشه مي رسه...

و آغازي مي شه براي يک شکوفايي ديگه!

تو هم مثل برگ باش، هيچ وقت از ميدون به در نشو، حتي وقتي که کاملاً نااميد و خسته شدي!

مثل برگ تو هم برو به سمت ريشه، به سمت خدا! و بدون که هيچ در اين دنيا بيهوه نيست حتي شکستن تو!

شايد اين شکستن انگيزه يک شروع تازه براي تو باشه!

شايد تجربه شکست تو، الگويي باشه براي ديگران!

شايد هم يه هشدار باشه که از يه مسير ديگه بري تا زودتر به مقصد برسي.